Pył zawieszony PM2,5
- Jesteś tutaj:
- Strona główna
- Home
- Wskaźniki
- Pył zawieszony PM2,5
Pył zawieszony PM2.5
Pył zawieszony drobny PM2,5 (particulate matter=pył zawieszony) jest mieszaniną substancji organicznych i nieorganicznych. Do atmosfery emitowany jest jako zanieczyszczenie pierwotne powstające w wyniku procesów antropogenicznych i naturalnych oraz jako zanieczyszczenie wtórne, powstające w wyniku przemian dwutlenku siarki, dwutlenku azotu, amoniaku, lotnych związków organicznych i trwałych związków organicznych.
Pył PM2,5 jest również zanieczyszczeniem transgranicznym, transportowanym na odległość do 2500 km. W powietrzu może pozostawać przez wiele dni lub tygodni, a sedymentacja i opady nie usuwają go z atmosfery.
Pył zawieszony PM2,5 przenika do najgłębszych partii płuc, gdzie jest akumulowany, stanowiąc poważny czynnik chorobotwórczy, osiada na ściankach pęcherzyków płucnych utrudniając wymianę gazową, powodują podrażnienie naskórka i śluzówki, zapalenie górnych dróg oddechowych oraz wywołując choroby alergiczne, astmę, nowotwory płuc, gardła i krtani.
27 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2013
25 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2015
20 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2020
Pył zawieszony drobny PM2,5 (particulate matter=pył zawieszony) jest mieszaniną substancji organicznych i nieorganicznych. Do atmosfery emitowany jest jako zanieczyszczenie pierwotne powstające w wyniku procesów antropogenicznych i naturalnych oraz jako zanieczyszczenie wtórne, powstające w wyniku przemian dwutlenku siarki, dwutlenku azotu, amoniaku, lotnych związków organicznych i trwałych związków organicznych.
Pył PM2,5 jest również zanieczyszczeniem transgranicznym, transportowanym na odległość do 2500 km. W powietrzu może pozostawać przez wiele dni lub tygodni, a sedymentacja i opady nie usuwają go z atmosfery.
Pył zawieszony PM2,5 przenika do najgłębszych partii płuc, gdzie jest akumulowany, stanowiąc poważny czynnik chorobotwórczy, osiada na ściankach pęcherzyków płucnych utrudniając wymianę gazową, powodują podrażnienie naskórka i śluzówki, zapalenie górnych dróg oddechowych oraz wywołując choroby alergiczne, astmę, nowotwory płuc, gardła i krtani.
27 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2013
25 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2015
20 µg/m3 to poziom dopuszczalny dla stężenia średniorocznego w roku 2020
Pobierz dokumentację